بابا دلت پاک باشد. دل پاک باشد، کافی است! (تفکر پلورالیستی) 

یادت باشد آن کسی که تو را خلق کرده است، اگر فقط دل پاک کافی بود، فقط می‌فرمودند: «آمنوا»، اینکه کنار «آمنوا» فرمود:«آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحات»، یعنی هم دلت پاک باشد، هم کارت درست.

اگر تخمه کدو را بشکنی و مغزش را بکاری سبز نمی‌شود. پوستش را هم بکاری سبز نمی‌شود. مغز و پوست باید با هم باشد. پس هم دل، هم عمل!

حضرت موسی بن عمران علیه السلام در نیایش خود عرض کرد: »خدایا! محبوب­ترین انسان­ها را به من نشان بده که از همه بیشتر تو را عبادت می­کند.»

خداوند به موسی فرمان داد برو به فلان قریه و در فلان مکان او را می­ یابی.

 موسی علیه السلام به آنجا رفت و دید مردی به بیماری جذام مبتلاست و زمین­گیر شده و در عین حال خدا را تسبیح می گوید.

موسی علیه السلام به جبرئیل گفت: «من پیش خود فکر می کردم او بسیار روزه گیر و بسیار شب زنده دار باشد!»

جبرئیل گفت: «این مرد در پیشگاه خدا محبوب تر و عابدتر از بسیاری از شب زنده داران و روزه گیران است. من هم اکنون فرمان می دهم چشم هایش کور شود. آن گاه بشنو ببین چه می گوید؟«

مرد هنگامی که دو چشم خود را از دست داد، بی درنگ گفت: «خداوندا! مرا به دو­چشم تا آنجا که خواست و رضای تو بود، بهره مند ساختی و اکنون طبق خواست خود آن را از من گرفتی!»

موسی علیه السلام به آن مرد گفت: «من کسی هستم که دعایم مستجاب می شود. اگر دوست داری، دعا کنم تا خدا آنچه را از تو گرفته، به تو برگرداند؟»

او در پاسخ گفت: «هیچ یک از آنها را نمی خواهم. آنچه خدا بخواهد، برای من بهتر از آن است که خودم می خواهم».

      یکی درد و یکی درمان پسندد                    یکی وصل و یکی هجران پسندد

      من از درمان و درد و وصل و هجران                 پسندم آنچه را جانان پسندد

از امام صادق علیه السلام در مورد تفسیر آیه شریفه (وجعلنی مبارکا این ما کنت) سوال شد.

حضرت فرمودند:

روزی موسی ابن عمران از خداوند پرسید: اگر تو بنده بودی و معبودی برای خود داشتی برای جلب رضایتش چه میکردی و به کدامین عبادت بیشتر مشغول بودی؟

خطاب آمد موسی:

                   شبانه روز در پی این بودم که گره از کار گرفتاری باز کنم!

روزی حضرت موسی علیه السلام خواب حضرت آدم ابولبشر علیه السلام را دید و عرض کرد: 

پدر جان مگر شیطان را نشناختی؟ چرا بحرفش گوش کردی واز آن ممنوعه تناول کردی؟

حضرت آدم عرض کرد پسرم:

شیطان قسم خورد که قصدش هدایت است و لذا من به قسم او اعتماد کردم!

مرحوم ملاصدرا جمله زیبایی دارد که:

شیطان قسم خورد آدم را هدایت کند ولی گمراه کرد. پس وای به حال بنی آدم که شیطان از اول قسم جلاله خورده گمراه کند!

                           قَالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ إِلَّا عِبَادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ

 با این کار گناهان بزرگ آمرزیده می شود

اسلام عزیز برای کار و فعالیت ارزش بسیار والایی قائل است و کار کردن را از بزرگ‌ترین عبادت‌ها و وسیله ای برای تقرب به پروردگار می داند، تا آنجا که قرآن مجید در سوره نجم کارکردن را با ارزش می‌داند و می‌فرماید: « نیست برای انسان، مگر بازتاب عمل و واکنش کارش. سپس، به پاداش کامل‌تری خواهید رسید.»

پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم در حدیثی فرمودند: «إنَّ مِنَ الذُّنُوبِ ذُنُوباً لا یُکَفِّرُها صَلاهٌ وَ لا صَدَقَهٌ، قِیلَ یا رسولَ اللهِ فَما یُکَفِّرُها قالَ الهُمُومُ فی طَلَبِ المَعِیشَهِ – بعضی از گناهان به وسیله نماز و صدقه هم آمرزیده نمی‌شوند. سؤال شد یا رسول الله! پس چه چیز موجب آمرزش آن است؟ فرمود: جدیت و تلاش در طلب معیشت.» و در جای دیگری کار و تلاش را از ارکان عبادت دانسته و فرموده اند:«اَلْعِبادَةُ عَشَرَةَ اَجْزاءٍ تِسْعهٌ مِنْها فی طَلَبِ الْحَلالِ – عبادت ده جزء است که نه جزء آن در کار و تلاش برای به دست آوردن روزی حلال است.»

امام علی علیه السلام  با تاکید بر نقش کار و تلاش می‌فرمایند: عَلَیکُم بالجِدّ والاجتِهاد والتَأهُّب والاستِعداد – بر شما باد به تلاش و سخت‌کوشی و مهیا شدن و آماده گشتن. از سوی دیگر بی کاری و تن آسایی در دین اسلام مورد نکوهش هست تا آنجا که حضرت علی علیه السلام  فرمودند: «مَنْ دَامَ کَسَلُهُ خَابَ أَمَلُه – کسی که پیوسته تنبلی کند، در رسیدن به آرزویش ناکام ماند».

در حدیثی از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل است که ایشان کار را برترین عبادت و بهترین راه رسیدن به سعادت معرفی می‌کند و می‌فرمایند: «نود درصد راه تقرب، به کار منتهی می‌شود».حضرت علی علیه السلام می فرمایند: هنگام کندن خندق همراه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بودیم که فاطمه سلام الله علیها در حالی که تکه نانی با خود داشت نزد پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم آمد و آن را به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم داد. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم  فرمودند: این چیست؟ حضرت فاطمه سلام الله علیها گفت: قرص نانی است که برای حسن و حسین آماده کرده بودم که قسمتی از آن را برای شما آوردم. سپس پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم  فرمود: این اولین غذایی است که بعد از سه روز می‌خورم .این حدیث نشان دهنده این واقعیت است که حضرت خاتم الانبیا  صلی الله علیه و آله و سلم خود برای کار و فعالیت اهمیت ویژه ای قائل بودند تا آنجا که ایشان با گفتار و اعمالشان مسلمانان را به کار و فعالیت تشویق می‌کردند با این هدف که جامعه اسلامی با اشتغال به کار از استقلال و رونق اقتصادی برخوردار گردد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

منابع:

عیون اخبارالرضا

مستدرک الوسائل

نهج البلاغه

شما برای خدا دست از قم بکش و به مشهد برو  

در دو راهی های زندگی این ایمان و توکل است که پس از تأمل و مشورت، راه راست را به انسان نشان می دهد و قرآن این کتاب حکمت بر آن تأکید دارد ...

مقام معظم رهبری یکی از شخصیتهای قرآنی است که با عمل به این آیه کریمه راز توفیق خود را توکل به خداوند متعال می دانند و می گویند:« اگر بنده در زندگی به موفقیتی رسیدم قطعا باید به کار نیکی که در گذشته کردم برگردد» و به خاطره ای از زمان تحصیل خود اشاره می کنند:

پدرم در زمان پیری بینایی اش دچار مشکل شد و من که در قم در حال تحصیل بودم، مکرر به مشهد می رفتم تا پدر را برای معالجه به دکتر ببرم در نهایت سال 1343 ایشان را برای معالجه به تهران آوردم.اطبا ما را از بینایی پدر مایوس کردند.

برای من خیلی سخت بود ، چون اگر به قم برمی گشتم، ایشان بخاطر عدم بینایی از معاشرت، مطالعه و خیلی کارهای روزمره  باز می ماندند ، از طرفی دوری از قم برایم مشکل بود، چون بنا داشتم تا آخر عمر در قم بمانم وبا قم انس گرفته بودم.

بر سر دو راهی عجیبی گیر کرده بودم ، سراغ یکی از بزرگان اهل معنا در تهران رفتم وجریان را برایشان گفتم. در ضمن گفتم : من دنیا وآخرت خود را در قم می بینم، اگر آخرت را می خواهم باید به قم برگردم و اگر دنیا را هم می خواهم باید به قم برگردم. خلاصه من باید از دنیا و آخرت خود بگذرم تا به مشهد بروم.

آن بزرگوار تاملی کردند و فرمودند: شما برای خدا دست از قم بکش و به مشهد برو، خداوند متعال می تواند دنیا وآخرت شما را به مشهد منتقل کند.

در سخنان ایشان تاملی کردم! عجب حرف زیبایی، من می توانم با خدا معامله کنم. به خاطر خدا از قم می روم وخداوند اگر اراده کند، دنیا وآخرت من را به مشهد منتقل می کند.

 به خداوند متعال توکل کردم و تصمیم خود را گرفتم، دلم باز شد و نشاط عجیبی در من به وجود آمد، خیلی راحت شدم و با آسودگی خاطر به خانه برگشتم بطوری که والدین از بشاش بودن من تعجب کردند.

وقتی گفتم می خواهم به مشهد برگردم، باورشان نشد ولی من با آنها به مشهد مقدس رفتم و در آنجا ماندم و بعد از آن توفیقات زیادی نصیب من شد.

 اگه بنده در زندگی توفیقی داشتم ناشی از توکل به خدا واحترام به والدین است.

تکیه بر تقوا و دانش درطریق کافریست                راهرو گرصد هنر دارد توکل بایدش

با اقتباس از: زندگینامه رهبر معظم انقلاب

سال‌ها پیش از انقلاب شخصی به محضر مرحوم حضرت آیت‌الله گلپایگانی رسید تا مبلغی حدود 200 هزار تومان (که در آن زمان پول بسیار زیادی بود) به عنوان سهم امام (یعنی بخشی از خمس) بپردازد.
آقا پرسیدند: شغل شما چیست؟

ــ قصابم.

ــ در کجا؟

ــ در تهران.

ــ با گوشت‌های ذبح غیراسلامی و یخ زده‌ای که در این ایام وارد کشور می‌شود و به فروش می‌رسد، چه می‌کنید؟
ــ ما فروشنده‌ایم، کاری به حلال و حرام گوشت نداریم!

آیت‌الله گلپایگانی با تغییری که در رنگ و صورتشان پیدا شد، فرمودند: چطور مسایل شرعی مربوط به شغل خود را یاد نگرفته‌ای و دست به این شغل خطرناک زده‌ای؟! تو غذای مردم را تامین می‌کنی!

قصاب گفت: مردم خودشان مسؤول خوراکشان هستند.

آقا فرمودند: مردم به بازار اسلامی مراجعه می‌کنند و شما از این مصونیت سوءاستفاده کرده بازار حرام‌خوری آماده می‌کنید و ذبح غیراسلامی در اختیار مردم قرار داده و مردم را به حرام‌خواری عادت می‌دهید. پول‌ها را از برابر من بردارید!

قصاب پرسید: چرا؟

فرمودند: این پول‌ها مشکوک و اموال حرام است و شما مسئول باز گرداندن آن به صاحبانشان هستید.

قصاب گفت: حضرت آیت‌الله من سهم امام و خمس می‌پردازم و امیدوارم خداوند از این طریق مرا ببخشد.

آیت‌الله گلپایگانی فرمودند: این نه سبب نجات تو می‌شود و نه من اجازه دارم که جهت حوزه علمیه و طلاب و برای نشر اسلام مصرف کنم. ما در حوزه علمیه به طلاب شهریه پاک می‌دهیم که از سهم امام سلام‌الله علیه است تا طلاب نماز شبشان فراموش نشود؛ اما این پول حرام نماز صبح طلاب را نیز به قضا و فساد می‌کشد!