آیت‌الله العظمی بهجت، آن عالم ربانى، فقیه عالیقدر و عارف روشن ضمیر که بخش مهمى از عمر با برکت خود را در نجف اشرف و در جوار حرم مطهر حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام سپرى کرد و از مرتبه معنوى و معرفتى سیّد‌العرفاء المتألهّین، آیت‌اللّه سیدعلى آقا قاضى طباطبایی و مکتب فقهى و اصولى آیت‌اللّه محقق غروى اصفهانى و دیگر فقیهان و بزرگان حوزه‌هاى علمیه نجف اشرف و قم بهره‌ها برد، در طول نزدیک به یک قرن عمر با برکتش، نفوس مستعده و علاقمندان به سلوک عرفانى و عاشقانِ معنویّت و اخلاق را از مکتب اهل‌البیت علیهم‌السلام بهره‌مند و شاگردانى فاضل و مهذب تربیت کرد.

گوشه ای از برنامه روزانه معظم له:

 * وقت را طلا می‌دانست و حاضر نبود یک لحظه را هم از دست بدهد. حتی وقتی بلند می‌شد کتابی را از قفسه بردارد، ‌زیر لب ذکر می‌گفت. تقریباً دوازده ساعت در شبانه‌روز به عبادت مشغول بود.

* دوساعت و حتی گاهی سه ساعت پیش از نماز صبح از خواب برمی‌خاست و عبادتش شروع می‌شد. زیر لب ذکر می‌خواند و گاهی شعرهایی را زمزمه می‌کرد؛ مثلاً: اگر خواجه شفاعت نکند روز قیامت / باید که ز مشاطه نرنجیم که زشتیم. وضو می‌گرفت و مشغول نماز شب و رازونیاز با خدا می‌شد.

* برای نماز جماعت صبح به مسجد می‌رفت و پس از نماز صبح به تعقیبات نماز مشغول می‌شد.

* پس از نماز صبح به حرم می‌رفت و دو ساعت در آنجا عبادت می‌کرد. مدت زیادی در حرم می‌ایستاد و به زیارت و اعمال دیگر مشغول می‌شد. اطرافیان یکی‌یکی می‌نشستند، ولی او هنوز ایستاده بود. پس از آن همه ایستادن، می‌نشست و باز هم عبادت می‌کرد.

* در مسیر رفت‌و‌آمد به حرم هم بیکار نبود؛ دعاهایی مثل صباح و یستشیر را می‌خواند.

* پس از زیارت به خانه می‌آمد. صبحانه مختصری می‌خورد. پس از آن، پانزده دقیقه استراحت می‌کرد و سپس مشغول مطالعه می‌شد. بسیاری از اشعاری که از ایشان به یادگار مانده را بعد از همین استراحت مختصر سروده بود.

* برای تدریس فقه به مسجد می‌رفت. هر روز زیارت عاشورا می‌خواند، با صد لعن و صد سلام.
 لعن و سلام‌های زیارت عاشورا را در همین فاصله‌هایی که آماده رفتن به جلسه درس می‌شد، می‌خواند.

* نماز ظهر و تعقیبات پس از آن تقریباً دوساعت و نیم طول می‌کشید؛ بخشی در مسجد و بخشی هم در خانه.

* یک ربع تا نیم‌ساعت نشسته استراحت می‌کرد تا خواب بر او چیره نشود.

* عصرها اصول فقه تدریس می‌کرد. پیش از درس مدتی مطالعه می‌کرد و بعد به مسجد می‌رفت.

* نماز مغرب و عشا را در مسجد اقامه می‌کرد و مدتی در مسجد به عبادت می‌پرداخت.

* به منزل که می‌آمد، باز هم حدود یک ساعت و نیم عبادت می‌کرد. سپس مشغول مطالعه می‌‌شد.

* پس از صرف شام، حدود نیم‌ساعت به اعمال پیش از خواب مشغول می‌َشد؛ تلاوت قرآن، قرائت حدیث کسا و…. با طهارت می‌خوابید. کم پیش می‌آمد که بیش از چهار ساعت در شبانه‌روز بخوابد.

* روزهای جمعه درس تعطیل بود، ولی در مجلس روضه مسجد فاطمیه شرکت می‌کرد. روضه‌ای که پنجاه سال سابقه داشت و تا آخرین هفته عمرش ادامه پیدا کرد. جلسه پاسخ به استفتائات هم جمعه‌ها برگزار می‌شد.

*عبادت‌ها هم در شب و روز جمعه بیشتر می‌شد. گویا استراحت، کوچک‌ترین بخش زندگی ایشان بود.

*حتی تعطیلاتی مثل تعطیلات تابستان هم زمان استراحت ایشان نبود، بلکه فرصت مناسبی بود برای نوشتن تألیفات.

* اوقات حضور ایشان در مسجد، فرصتی بود برای دیدارهای عمومی. چه بسیار بودند کسانی که در همین ملاقات‌های کوتاه، شفای مریضانشان را گرفتند، یا مشکلات زندگی‌شان حل شد یا پاسخ پرسش‌هایشان را یافتند. چه بسیار پیش می‌آمد که پاسخ‌های کوتاه ایشان، ‌مشکلات بزرگی را حل می‌کرد.

منبع: کیهان

قبول نداشتن برجام= بی سواد

نقد به برجام= کم سواد

برجام خوب است = دیپلم

برجام عالی است = فوق دیپلم

برجام خیلی عالی است = لیسانس

برجام محشر است = فوق لیسانس

برجام آخرشه بخدا = دکتری

برجام تسلیم قدرتهای غرب و شرق بود در برابر ایران = پروفسور

حالا بگو مدرک شما چیه تا بهت بگم حق حرف زدن داری یا نه، ضمنا اگر حواستو جمع نکنی می گم دولت دستاوردای برجامو منتشر کنه تا پیش خانواده ات شرمنده بشی؛ شایدم خودکشی کنی!

بیانات مقام معظم رهبری در خطبه‌های نماز جمعه تهران‌  1379/1/26

حسین قدیانی در یادداشت روزنامه وطن امروز نوشت:

       به یک عبارت قبول دارم که جنگ نیست اما برای همین امن و امان امروز، اصلا برای همین که بگوییم «خبری از سایه شوم جنگ بر سر کشور نیست» واقعیت آن است که برای شماری از عزیزترین هموطنان ما، هم جنگ هست، هم تبعات جنگ. کجا جنگ نیست برای خانه‌ای که خبری از مرد خود ندارد؟! کجا جنگ نیست برای این خانواده‌های شهدای مدافع حرم؟! کجا جنگ نیست برای این خانواده‌های شهدا و رزمندگان لشکر 25 کربلای مازندران؟! آری! خبری از سایه شوم جنگ بر سر کشور نیست اما به این هزینه که تازه‌عروسی، یک هفته‌ای است هیچ نمی‌داند از سرنوشت مرد زندگی‌اش در جبهه خان‌طومان! و به این هزینه که مادری از دیار طبرستان، بعد از چند روز اخبار ضد و نقیض، تازه همین دیروز متوجه شد جگرگوشه‌اش در حلب به شهادت رسیده است! اینها که نوشتم، پیش و بیش از آنکه زبان فارسی باشد، «زبان آدمیزاد» است! به این معنی، خیلی هم فرق نمی‌کند با کدام زبان با بعضی‌ها سخن بگوییم! و من اگر این چند خط را با زبانی جز فارسی هم می‌نوشتم، باز نمی‌فهمند و باز خیال می‌کنند اگر مثلا برجام نبود، امنیت ما به خطر می‌افتاد! برجام در مهم‌ترین کار خود که همانا لغو تحریم‌ها باشد مانده است! و وقتی به اعتراف خود برجامیان، دستاوردی جز «تقریبا هیچ» نداشته، بسی ناتوان‌تر از آن است که بخواهد سایه شوم جنگ را از سر کشور بردارد! برداشتن سایه شوم جنگ از سر کشور، از صدقه‌سر جهاد آن پاسداری است که لعین داعشی را کیلومترها دورتر از مرز مقدس وطن نگه داشته! او در خان‌طومان، دارد برای همین اهواز و خرمشهر و تهران و مازندران می‌جنگد! بعضی‌ها زبان نمی‌فهمند اما آیا احساس هم ندارند؟! شگفتا از این همه وقاحت! از سویی گرد یتیمی بر صورت دخترک 3 ساله مازنی نشسته، از سویی یاوه می‌بافند که ضامن امنیت این روزهای ما برجام است! ببار ای باران... که هنوز هم «روضه شام» جگرسوزتر است! الشام، الشام، الشام! چه تذکر معصومانه‌ای! یعنی این روضه را انگلیسی می‌نوشتم، حضرات متوجه می‌شدند؟! و متنبه می‌شدند؟! بعید می‌دانم! من فقط این را می‌دانم که باید از همین جا بر پر چادر مادر چند شهید استان مازندران بوسه بفرستم! و به دلاورمردان اعزامی لشکر غیور 25 کربلا به سرزمین شام، بگویم؛ روزت مبارک پاسدار جبهه خان‌طومان! شهادتت هم مبارک! و اینک خوب شد «تومان» هم خان خود را پیدا کرد و الا توهم می‌زدیم این 80 میلیون را نه به مدیر دولتی، که به تو مدافع حرم داده‌اند! ما را ببخشید شهدای لشکر 25 کربلا! در محاصره‌ایم! در محاصره وزیری که پیش پای خون تو، امنیت ما را به سمت برجام، ارشاد می‌کند! گرد یتیمی، سه‌ ـ پنچ روزی است بر چهره دخترک خردسال تو نشسته، آن‌وقت پز امنیت این آبادی را باید برجامیان بدهند! ما در محاصره‌ایم بچه‌ها! در محاصره مشتی خبر زرد! یک خروار حاشیه! می‌خواهم بشکنم این محاصره را! یا اباعبدالله! امروز روز میلاد سیدالشهدای تمام تاریخ است! روز پاسدار! روزت مبارک پاسدار جبهه خان‌طومان! دولتی‌ها می‌گویند؛ «اگر برجام نبود، کشور درگیر جنگ می‌شد»! از قضا، هم برجام هست و هم جنگ! و من سؤال می‌پرسم؛ «اگر جنگ نیست، پس دل این مادر مازنی برای چه گرفته؟!» و من جواب می‌دهم؛ «آری! خبری از سایه شوم جنگ بر سر این کشور نیست اما به این هزینه که آشوب باشد دل دریا، دل جنگل، دل باران»! ببار ای باران... روضه شام می‌خوانند! بهترین وقت باریدن است! ما را ببخشید شهدای لشکر 25 کربلا! زندگی و اخبار زرد آن، آنقدر ما را به خود مشغول کرده که دنبال هیچ خبری از جنگ شما در نبرد شام نباشیم! فقط بلدیم بگوییم؛ «امنیت این روزهای ما مدیون مدافعان حرم است!» خب، بعدش؟! بعدش اینکه باز هم صلح و آتش‌بس و مذاکره، تیری شد بر قلب شما! لعنت بر این دیپلماسی که سگ‌ها را بازمی‌گذارد و سنگ‌ها را می‌بندد! ما را ببخشید شهدای لشکر 25 کربلا! هوای خان‌طومان به ما چه ربطی دارد؟! هواشناسی هوای مازندران را می‌گوید! هوای گیلان را! کاش اما یکی هم بود که آمار هوای دل مادران شهدای مدافع حرم را به ما می‌داد! نه جانم! من متوجه بعضی ملاحظات در پوشش خبری مجاهدت رزمندگان مدافع حرم هستم لیکن بیم از آن دارم که به بهانه این ملاحظات، بی‌معرفتی کنیم در قبال خون بسیجیان خان‌طومان! روزتان مبارک بچه‌ها!

 دکتر محمد صادق کوشکی استاد دانشگاه در یادداشتی به نقد سخنان اخیر دکتر حسن روحانی رئیس جمهور پرداخته و نوشته است:

1. اگر در طول یک سال اخیر فرمایشات ریاست محترم جمهور را جمع آوری کنیم به عبارت ها و فرازهایی خاص خواهیم رسید. عباراتی مانند: «ما کشور را از ته چاه خارج کردیم»، «الان ملت ما به خوبی برجام و ثمرات آن را لمس می کند»، «هنوز سه ماه از اجرای برجام نگذشته که برخی به دنبال نتایج آنند»، «188 کشور از اجرای برجام نفع می برند»، «الان همه تحریم ها لغو شده است»، «نباید کسی به خاطر انتقاد به زندان برود»، «کشور نباید در تقابل با دیگران باشد»، «سال 94 به یادماندنی ترین سال در تاریخ دیپلماسی جهان خواهد بود، «ما در پی اسلام انقلابی نیستیم» و...

2.بعید است نهاد ریاست جمهوری بازتاب این سخنان را به شخص رئیس جمهور منتقل کرده باشد، چرا که اگر گوینده این عبارات متوجه پی‌آمدها و بازتاب های مختلف سخنان خود شده بود دیگر شاهد تکرار چنین عباراتی نمی بودیم. آیا ریاست محترم جمهوری نمی دانند که عبارت «جای منتقد زندان نیست» آن هم از زبان ایشان چه معنا و مفهومی دارد؟ آیا این جمله اعتراف رسمی به حاکمیت استبداد در نظام جمهوری اسلامی نیست؟ آیا این سخن به معنای پذیرش ادعاهای «احمد شهید» و گروهک منافقین در خصوص وجود خفقان در جامعه ایران نخواهد بود؟

3.وقتی برخی مسئولین دولتی در سفرهای خارجی خود از عدم پایبندی آمریکا به تعهدات خود در برجام گلایه می کنند (امثال سیف، عراقچی و...)، گفتن عبارت «الان همه تحریم ها لغو شده است» چه بازتابی خواهد داشت؟ آیا گوینده این عبارت نمی داند که این جمله در فضای بین المللی دارای بار حقوقی است و اقرار صریح و رسمی به لغو تحریم هاست! اگر فردا دیپلمات های ما از عدم اجرای برجام گلایه کنند و طرف غربی به آنها بگوید رئیس جمهور ایران به صورت رسمی از لغو تحریم ها خبر داده و گلایه شما وارد نیست چه باید بکنیم؟ نکند آنجا هم باید بگوییم سخن آقای رئیس جمهور مصرف داخلی داشته است؟!

4.وقتی یک کارشناس یا اندیشمند حوزه سیاست یا دیپلماسی در خارج از ایران می شنود که رئیس جمهور ایران سال 94 را به دلیل «برجام» به یادماندنی ترین سال در تاریخ دیپلماسی جهان معرفی می کند چه احساسی نسبت به ایران و مقامات آن پیدا خواهد کرد؟ آیا به این نتیجه نخواهد رسید که لابد گوینده چیزی از دیپلماسی و تاریخ آن نمی دانسته که حادثه ای عادی و رایج مانند برجام را تا این حد بالا برده است! آن هم در جهانی که شاهد ده ها توافق مهمتر از برجام بوده است!

5. وقتی آقای رئیس جمهور به صراحت می گوید: «الان ملت به خوبی برجام را لمس می کند» واکنش مردمی که شنونده این عبارتند چه باید باشد؟ آیا حس خوبی نسبت به گوینده پیدا می کنند؟ یا هنگامی که می شنوند رئیس جمهورشان می گوید: «الان هم چرخ سانترفیوژها می چرخد و هم چرخ بانک مرکزی» چه به ذهنشان خطور می کند؟ تاجرانی که هنوز با صرافی ارز مبادله می کنند و نیروهای فعال در صنعت هسته ای که می دانند چه بر سر تأسیسات هسته ای این حوزه آمده پس از شنیدن این عبارت چه باید بگویند؟ آن هم وقتی که چند روز بعد از زبان همان رئیس جمهور می شنوند که: «سی سال که از اجرای برجام نگذشته! تازه سه ماه از اجرای برجام گذشته و هنوز اجرایی شدن آن به زمان نیاز دارد»!!

6. وقتی مقامات آمریکا و رژیم صهیونیستی جمهوری اسلامی را به تقابل با جامعه جهانی متهم می کنند و می شنوند که رئیس جمهور ایران نیز ادعاهای آنها را با این عبارت تأیید کرده و می گوید: «نباید کشور در حالت تقابل با دیگران باشد» چه می کنند؟ غیر از این است که این عبارت را به عنوان سند اثبات ادعایشان ثبت و ضبط خواهند نمود و در وقت مناسب به کار خواهند بست؟

7.راستی مقصود ریاست محترم جمهور از این سخن که: «کشور را از ته چاه خارج کردیم» چیست؟ اگر کشور در ته چاه بود ، پس ایشان چگونه به مقام ریاست جمهوری رسیده اند؟ جالب اینجاست که پس از گفته شدن این عبارت وزارت خارجه آمریکا به صورت رسمی اعلام کرد: حسن روحانی در انتخاباتی غیردموکراتیک به ریاست جمهوری رسیده است! آیا ریاست محترم جمهور نذر دارند که برای مقامات آمریکایی خوراک و سوژه فراهم کنند!؟

8. وقتی ریاست محترم جمهور می فرمودند: «188 کشور جهان از اجرای برجام نفع می برند» به این نکته فکر نکردند که در چه مقامی مرتکب چنین فرمایشی شده اند! اگر فردا کشورهایی مانند بحرین، جیبوتی، سومالی، گابن، سودان و... براساس فرمایش ایشان به دنبال اثبات منافع خود از برجام بیافتند چه باید بکنیم؟ اگر فردا روزی خبرنگاری پیدا شود و از گوینده محترم این عبارت بپرسد اجرای برجام چه نفعی به حال شیلی یا گواتمالا یا موریتانی داشته است پاسخ ایشان چه خواهد بود؟ آیا ایشان خواهند گفت این جمله معرف داخلی و محلی داشته است؟ آیا مقصود ایشان آن است که قبل از برجام 188 کشور به واسطه تحریم ایران در حال ضرر کردن بوده اند؟ چگونه وقتی فقط 3 ماه از اجرای برجام می گذرد 188 کشور می توانند از اجرای برجام نفع ببرند؟ آن هم برجامی که به گفته مسئولین ارشد دولت فقط شاهد اجرای تعهدات از سوی ایران بوده است؟

9.بر اساس قانون ، ممیزی کتاب بر عهده وزارت ارشاد و کارشناسان آن است و ریاست محترم جمهور هم به تعبیر خود یک حقوقدان هستند! آیا به نظر ایشان کارمندان اداره پزشکی باید کتاب ها را ممیزی کنند؟ مقصود ایشان از عبارت: «نباید کارمند ارشاد کتاب را ممیزی کند» چه می تواند باشد؟ آیا ایشان قانون و اساسنامه و شرح وظایف وزارت ارشاد را قبول ندارند و یا از متن قانون بی خبرند؟

10. هنگامی که ایشان وقت خود و تعدادی از فرهنگیان کشور را صرف کردند تا ثابت کنند: «اسلام انقلابی» پدیده نامطلوبی است و معلمان باید نسل جوان را از خطرات «اسلام انقلابی» آگاه کنند، نمی دانستند که رهبر معظم انقلاب بارها بر مفهوم "اسلام انقلابی" و ترویج آن تأکید نموده اند!؟ آیا باید عبارت ایشان را حمل بر ندانستن کرد یا خدای ناکرده...!

11.به نظر می رسد که این عبارات و سخنان ریشه در جایی غیر از ذهن ریاست جمهور داشته باشد. آیا نباید ریشه این عبارات را در افرادی مانند «جیسون رضائیان» جستجو کرد؟ کسانی که با جمع شدن در اطراف رئیس جمهور سخنان خود را به فضای غالب ذهن ایشان تبدیل کرده اند. آیا ریاست محترم جمهور به نتایج چنین سخن گفتن هایی واقف نیستند؟ آیا از ریاست شورای عالی امنیت ملی نمی توان توقع داشت به گونه ای سخن برانند که امنیت و منافع ملی کشور آسیب نبیند؟ آیا ایشان مایلند سوابق و جایگاه خود را قربانی اطرافیانی کنند که چنین عباراتی از ذهن و زبان آنها تراوش کرده است؟ آیا مایلند از حیثیت خود و نظام اسلامی برای گفتن چنین عباراتی هزینه کنند؟ آیا فردی در مقام ایشان نباید کم بگوید و گزیده بگوید؟ آیا بیان چنین سخنانی در طول 3 سال گذشته به نفع ایشان و دوستانشان بوده یا به نفع نظام و کشور و امنیت آن؟

12.جناب آقای روحانی چون موفقیت شما و دولتتان موفقیت ملت ایران است و خدای نکرده شکست شما و دولت یازدهم شکست ایران و مردم آن، لذا شایسته است اطرافیان خود را به گونه ای پالایش کنید تا دیگر شاهد چنین عباراتی در فرمایشات جنابعالی نباشیم!

پاسخ یک کارشناس به اظهارات روحانی: برخی می‌گویند از انگلستان دکترای حقوق گرفته‌ایم اما نمی‌توانند دو جمله انگلیسی صحبت کنند

کارشناس مسائل بین‌الملل تصریح کرد: برخی از نقد رهبری به آموزش زبان انگلیسی آشفته شدند انگار حرفی علیه آنها گفته شده است؛ در حالی که وقتی خودشان تسلط به زبان انگلیسی ندارند نباید در حوزه آموزش زبان هم صحبت کنند.

فؤاد ایزدی کارشناس مسائل بین‌الملل و استاد دانشگاه تهران در گفت و گو با فارس با اشاره به برخی اظهارنظرها مبنی بر اینکه انگلیسی زبان اختصاصی علم است و پیشرفت‌های هند در IT به دلیل تسلط بر زبان انگلیسی است، اظهار داشت: برخی از مسئولان ارشد کشور می‌گویند که ما دکترای حقوق خود را از انگلستان گرفته‌ایم و حتی ادعا دارند که رساله دکترای خود را نیز به زبان انگلیسی نوشته‌اند اما نمی‌توانند حتی دو جمله انگلیسی صحبت کنند.

*کسانی که به انگلیسی مسلط نیستند صلاحیت اظهارنظر درباره آموزش انگلیسی را ندارند

عضو هیات علمی دانشکده مطالعات جهان ادامه داد: زمانی که ما می‌خواهیم در مورد آموزش زبان انگلیسی اظهارنظر کنیم اما خودمان چنین سابقه‌ای داریم، قطعا قابلیت صحبت کردن در حوزه آموزش زبان انگلیسی و مشکلات آن را نداریم.

کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: اینکه برخی برای صحبت کردن پس از بیانات رهبر انقلاب احساس تکلیف شرعی می‌کنند در کشور ایجاد مشکل می‌کند و این سبک صحبت کردن به هیچ عنوان صحیح نیست.

*پیشرفت هند نه به خاطر زبان انگلیسی که به ‌دلیل قدرتمند شدن در حوزه نظامی است

وی با اشاره به وضعیت هندوستان تصریح کرد: هند در سال‌های گذشته پیشرفت‌های خوبی داشته است منتهی دلیل پیشرفت این کشور نه زبان انگلیسی بلکه قدرتمند شدن آنها در حوزه‌های مختلف از جمله حوزه نظامی بوده است.

ایزدی با اشاره به برخورداری کشور هند از بمب اتم، خاطرنشان کرد: کشورهایی که بمب اتم دارند قدرتمند هستند و هیچ گاه درباره آنها ادبیاتی مانند اینکه گزینه‌ها روی میز است استفاده نمی‌شود؛ در دعوای روسیه و انگلیس نیز شاهد بودیم آمریکا هیچ گاه روسیه را تهدید به حمله نظامی نکرد چرا که روسیه از بمب اتم برخوردار است، البته این عرض بنده به این معنا نیست که ایران هم به سمت این موضوع برود.

کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه ادبیات برخی از مسئولان که می‌گویند ما به دنبال برجام دو و سه هستیم جای سوال دارد، گفت: آنها صنعت هسته‌ای را دادند و حالا می‌خواهند در حوزه‌های دیگر هم از الگوی برجام استفاده کنند.

وی با اشاره به لزوم توجه به الگوهای بومی برای پیشرفت اظهار داشت: هند در دهه 70 میلادی و حدود 40 سال پیش متوجه شد که الگوهای توسعه غربی جوابگو نیست و به سمت اقتصاد بومی حرکت کرد و اقتصاددانان هندی در این زمینه بر اساس اولویت‌های هند طراحی و سازماندهی کردند؛ اما برخی در دولت ما 40 سال از دنیا عقب هستند و هنوز از الگوهایی پیروی می‌کنند که ده‌ها سال پیش عدم کارایی‌شان مشخص شده است.

* ترویج زبان انگلیسی یکی از روش‌های اصلی ایجاد سلطه فرهنگی

ایزدی ترویج زبان انگلیسی را یکی از روش‌های اصلی ایجاد سلطه فرهنگی عنوان کرد و گفت: از طریق یادگیری زبان فرهنگ یک کشور نیز منتقل می‌شود و در حال حاضر ما وضعیتی داریم که از کودکستان محتوایی که برای زبان انگلیسی استفاده می‌شود مبتنی بر انتقال فرهنگ آنهاست. از این رو رهبری آموزش زبان انگلیسی را منع نکردند اما نسبت به بعد فرهنگی یادگیری آن هشدار دادند.

عضو هیات علمی دانشکده مطالعات جهان با اشاره به حضور جمعیت قابل توجهی از شهروندان انگلیسی زبان که مسلمان هستند، با طرح این سوال که چرا ما از ظرفیت‌های مسلمانان انگلیسی زبان استفاده نمی‌کنیم، ادامه داد: ما در زمینه آموزش زبان انگلیسی از افرادی استفاده کرده‌ایم که زبان برای آنها پوششی برای تهاجم فرهنگی بوده است.

*برای یادگیری زبان انگلیسی به سراغ «متون مربوط به ایران در کنگره آمریکا» برویم

وی با تأکید بر اینکه در زمینه آموزش زبان مشکلاتی وجود دارد و هر فرد بنا به شرایط مختلفی به یادگیری زبان انگلیسی روی می‌آورد، پیشنهاد کرد برای یادگیری زبان انگلیسی به سراغ «متون مربوط به ایران که در کنگره آمریکا تصویب شده» برویم و آنها را مطالعه کنیم تا بفهمیم که دشمن می‌خواهد با ما چه کند.

*در زبان‌های دیگر دچار مشکل هستیم

ایزدی با بیان اینکه ممکن است برخی زبان انگلیسی را صرفا برای دیدن فیلم‌های آمریکایی یاد بگیرند، گفت: بنابراین ما در حوزه آموزش زبان نیاز به طراحی داریم و باید برای آموزش زبان فکری کنیم و در حالیکه بخش عمده‌ای از آموزش کشور معطوف به یادگیری زبان انگلیسی است، در زبان‌های دیگر دچار مشکل هستیم.

این کارشناس مسائل بین‌الملل با تأکید بر اینکه زبان علم صرفا زبان انگلیسی نیست، یادآور شد: در حال حاضر در خیلی از حوزه‌ها از جمله ارتباط مردمی، تجارت، تعاملات اقتصادی و فرهنگی پیشرفت‌هایی صورت گرفته و این ناشی از تمرکز بر روی زبان انگلیسی و بی‌توجهی به زبان‌های دیگر است در حالیکه ظرفیت عمده‌ای در آمریکای لاتین وجود دارد اما به خاطر نگاهی که در درون دولت است به این ظرفیت توجهی نمی شود و آنها فقط به آمریکا و اروپا توجه دارند.

وی تصریح کرد: به خاطر نگاه دولت به کدخدا و اطرافیان کدخدا این مشکل فرهنگی در کشور ما پابرجاست و دولت با نگاه اروپا محور خود نسبت به ظرفیت های گسترده خارج از اروپا غفلت کرده است و حتی برخی از نقد رهبری به زبان انگلیسی آشفته شدند و انگار حرفی بر علیه آنها گفته شده است؛ در حالیکه وقتی خودشان تسلطی به زبان انگلیسی ندارند نباید در حوزه آموزش زبان هم صحبت کنند

     قرآنی شدن به این است که ملت با قرآن آمیخته بشود، به قرآن عمل کند، معرفت قرآنی را به طور کامل به دست بیاورد. ما امروز در دنیای اسلام، این را کم داریم. اسم اسلام همه‌جا هست، تفاخر به اسلام همه جا هست، ادعای مسلمانی همه جا هست، آنچه ما به آن نیاز داریم، آن آمیخته شدن به معارف قرآن و به عمل قرآن است، که این مسلمانی واقعی است. ما می‌خواهیم که ملت ما قرآن را بتوانند درک کنند  و از آن استفاده کنند. هدف از همه‌ی این تشریفات و این مسابقه‌ها و این وقت گذرانی‌ها و این تشویق‌ها و این زحمت‌هایی که آقایان می‌کشند، هدف این است که ملت ما با قرآن آشنا بشوند. ما دوریم از قرآن، ما دوریم از قرآن. اگر یک ملتی با معرفت قرآنی آشنا بشود، بسیاری از کارها برای او آسان خواهد شد. حرکت برای او آسان خواهد شد. شما ملاحظه کنید، همین مقداری که ملت ما درهای قرآن را به روی خود باز کرد، که این به برکت انقلاب شد، ببینید چه تحولی در ملت ما به وجود آمد. ببینید چه عظمت و چه عزتی ملت ما پیدا کرد، به همین مقدار اندک حرکتی که به سمت قرآن کردیم. قرآن این جور است اگر حرکت به سمت قرآن به شکل کاملی انجام بگیرد. آن وقت این ملت همان چیزی خواهد شد که قرآن کریم خبر داده است. تاریخ را مسلمان‌ها عوض کردند به برکت قرآن...

                    مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای روحی فداه