عشق مجازی، خیالی یا سرابی، عشق به ظواهر است و معمولا هوس آلود است اگر نگوییم همه اش هوس است. عاشق بیچاره به خیال عشق، کارها می کند و اندک اندک که واقعیات روشن می شود و می بیند آن زیبایی ها، بی ریشه و سطحی هستند، فاصله می گیرد و چه بسا متنفر می شود و گریزان.
اما عشق حقیقی و واقعی، عشق به معنویات و زیبایی های معنوی و درونی است و چون جنس معنویات مثل علم و ایمان و ...، مانا و پایدار است این عشق هم پایدار است و حقیقی...