کاش تا طلبه های ما تجوید و قرایت قرآن یاد نگرفتند، تا احکام را مسلط نشدند و سوادشان به حد قابل قبولی نرسید، صبوری و حلم ملکه برایشان نشد و فن بیان و بیان هنرمندانه را یاد نگرفتند، اجازه امامه گذاشتن پیدا نمی کردند.

 چقدر روحانی کم سواد و بی سواد می بینم و حرص می خورم. چقدر روحانی و طلبه می بینم که نماز و قرآن را غلط می خواند. آیا از این ناحیه ضربه نمی خوریم؟ آنوقت شما تلاوت و تجوید برادران اهل سنت را ببین. 

 کاش علاوه بر اینها یاد می گرفتند کوتاه و مختصر صحبت کنند.

این خاطره عینا توسط استاد رحیم پور ازغدی حفظه الله تعالی نقل می شود: "وقتی یادم می آید که آقای قرائتی در جلسه ای در قم، ما یک چیزی گفتیم بعد یکی از طلبه ها بلند شد و اشکال گرفت و آقای قرائتی بنده خدا بلند شد و جوابش را داد. گفت: در این جمع [در دارالشفاء] همه هم فضلا بودند، در این جمع یکی از فضلا یا اگر کسی یا هر کسی که من ده جای قرآن را باز می کنم فقط سریع از حفظ بخواند و درست ترجمه کند، درست بگوید این آیه معنی‌اش چیست؟ ایشان گفت من ده سکه یا چقدر به هر کدامشان می‌دهم. گفت اگر من خطبه‌های نهج البلاغه را جلوی هر کدام از شما گفتم [همه هم فضلا بودند] باز می‌کنم نهج البلاغه را باز می‌کنم فقط درست بخوان و ترجمه کن. اگر این کار را کردی من تضمین می‌کنم که برایتان این و آن طرف دنبالش بروم و وعده جایزه‌های بزرگ داد ولی کسی جرات نکرد در جمع بلند شود. آقای قرائتی گفتند هر کسی مرد است دستش را بلند کند بعد اگر جواب سریع نداد آبرویش به عنوان یک روحانی این بالا می رود.

من گاهی با برخی از رفقای طلبه جلساتی دارم و روایات اهل بیت برایشان می خوانم که البته خودم پیدا کردم و دسته‌بندی می‌کنم و از آنها می‌پرسم، می‌گویند تا به حال چنین روایتی اصلاً ندیدیم و اصلاً نمی‌دانستیم چنین روایاتی هم هست. حالا ببینید چنانچه خود بنده هم تا نبینم نمی‌دانم"

خدا رحمت کناد مرحوم حضرت آیت الله بهجت را که فرموده اند: بقای امر دین و احیای مذهب به بقای طلاب علوم دینی است و بقای آنها به درس خواندن...

خواستم از مداحان و علاقه شدیدشان به صدای  گوش خراش بلندگو بگویم و اینکه وسط دعای کمیل روضه بی ربط نخوانند و... که پشیمان شدم چونکه ظاهرا اثری ندارد.