در ادبیات دینی ما انتخابات، یک تکلیف و وظیفه دینی است و لذا کل فرایند انتخابات باید کاملا صحیح برگزار شود تا به اهداف اصلی خود  از جمله انتخاب اصلح، نایل گردد. با نگاهی گذرا به تاریخ، می بینیم هر وقت شخص شایسته ای بر جای خود نشسته، خیر و برکات بی شماری نصیب ملت و کشور شده است. برکنار کردن شایستگان در فرهنگ قرآنی، "فتنه" نامیده می شود که بسیار خطرناکتر از قتل و ترور است "الفتنه اشد من القتل" و هر کس در این عزلت و دور کردن شایستگان از مناصب خدمت و تجلی استعدادهایش، دستی و تاثیری داشته باشد در فتنه شریک است و خائن به ملت و امت. در کتاب شریف «الغدیر» به نقل از ابن عباس آمده است که آقا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: «من استعمل عاملا من المسلمین و هو یعلم ان فیهم اولی بذلک منه و اعلم بکتاب الله وسنه نبیه فقدخان الله و رسوله و جمیع المسلمین» یعنی: «هرکس از مسلمانان عاملی(کارگزاری) را بر سرکار بیاورد و به او مسوولیت بدهد، در حالی که می‌داند در بین مسلمانان فردی وجود دارد که او برای این کار سزاوارتر است و به کتاب وسنت پیامبر آشناتر است، آن کس به خدا و رسول خدا و جمیع مسلمین خیانت کرده است.»

      بعد از بگو مگوهای مطرح شده در فضای سیاسی و رسانه ای در خصوص حق الناس در مقوله انتخابات، رهبر عزیز و فرزانه انقلاب در دیدار هفته گذشته با ائمه جمعه کشور، به مصادیق بیشتر و مبسوط تری از حق الناس در عرصه انتخابات اشاره فرمودند که از جمله تاکید بر این نکته بود که دادن سیاهه (لیست) انتخاباتی توسط گروهها و جریان های سیاسی نیز حق الناس است و جریان های سیاسی را از دخالت دادن حب و بغض ها و منافع شخصی، قومی و جناحی در تهیه لیست های انتخاباتی بر حذر داشتند.

     اینکه چرا حضرت آقا در این برهه حساس و برای اولین بار به این مهم اشاره و تاکید می فرمایند، به نظر می رسد دلایل احتمالی زیر باشد:

     الف. بی انگیزگی یا مایوس شدن چهره های خدوم، شایسته و به معنای واقعی کلمه "اصلح" که به دلایل واهی نداشتن رای و یا عدم عضویت در گروهها و جناح بندی های نام و نشان دار، در لیست جریان های سیاسی، منظور نمی شوند و با حضور غیرتشکیلاتی و انفرادی هم، شانسی برای موفقیت در خود نمی بینند و بدینوسیله مردم از وجود چنین انسان های وارسته ای محروم می شوند.

     ب. برخی جریان ها بر اساس ضرب المثل معروف حب الشی یعمی و یصم، غیر از فرد یا افراد مورد نظر خود و جناحشان اصلا کسی را نمی بینند تا چه برسد به بررسی و وارد کردنشان در لیست های انتخاباتی!

     ج. دلیل احتمالی سوم، این برداشت و تحلیل در میان سیاسیون و عمدتا اصولگرایان است که: "صالح مقبول بهتر است از اصلح"!؛ و لذا با این توجیه، کسی انتخاب و معرفی می شود غافل از اینکه شخص اصلح، کسی است که دارای مجموعه ای از توانمندی ها، صفات و ویژگی های شخصیتی از جمله بیان موثر و اقناعی، تحصیلات و تجارب ارزنده، وجهه دینی و سیاسی، شجاعت، صاحب نظر و تحلیل در حوزه های مختلف، دلسوز مردم، خصوصا محرومین بودن، تقوا، جهاد و سوابق انقلابی و...است؛ حالا کسی با مجموعه ای از امتیازات برجسته که در نهایت از او شخصی "اصلح" می سازد و قطعا با معرفی و حمایت از او، اقبال عمومی نیز همراهش خواهد بود، چگونه جای خود را به شخص صالح یا به تعبیر یکی از سیاسیون، اصلح 50 درصدی می دهد، خدا می داند؟!و آیا این نگاه، باعث تردید مردم در اعتماد به گروه های مرجع و صاحبان لیست ها نمی شود و با گذشت زمان از وزن و اعتبار چنین دیدگاهی نمی کاهد؟

     و لذا انتظار می رود گروه های سیاسی مرجع و افراد حقیقی و حقوقی متنفذ دلسوز و متعهد، اولا با فاصله گرفتن از دسته بندی های محدود کننده مانند چپ و راست یا اصولگرا و اصلاح طلب و توجه به ادبیات قرآنی خودی و غیرخودی در مقوله دسته بندی ها که میدان بسیار وسیع تری از افراد را شامل می شود و از دامن زدن به اختلافات بی مبنا و کاذب جلوگیری می کند و ثانیابانحوه تصمیم خود، وظیفه خطیر و سنگینی در جهت و شتاب حرکت عمومی نظام مقدس و مترقی جمهوری اسلامی ایران در گذر از پیچ تاریخیو تعیین کننده اش بسوی اهداف و آرمان های متعالی اسلامی ایفا نمایند که به فرمایش مقام معظم رهبری همانطور که شرکت در انتخابات یک تکلیف الهی است، انتخاب اصلح نیز یک تکلیف الهی است.

                                                              والعاقبه للمتقین.  20/10/94