قال الله تبارک و تعالی:

فَأَمَّا مَنْ أَعْطی‏ وَ اتَّقی‏* وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنی‏* فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْری‏* (سوره مبارکه لیل آیات 5 تا 7)

ترجمه:

5)اما هر کس عطا و احسان کرد و خدا ترس و پرهیزکار شد

6) و به نیکویی (یعنی به نعیم آخرت با هر خیر و سعادت که در قرآن بیان شده) تصدیق کرد.

7)ما هم البته کار او را (در دو عالم) سهل و آسان می گردانیم.

اگر می خواهیم کارهایمان همواره ردیف و روی غلطک باشد باید دو کار بکنیم: بخشنده متقی باشیم یعنی برای رضای خدا و برای ترس از پاسخگویی در محضر باریتعالی و نه برای مقاصدی حقیری مانند شهرت، محبوبیت و ریا و... انفاق کنیم و دوم اینکه هر جا حقی و حسنی و کار درستی می بینیم نه تنها سکوت نکنیم و بی تفاوت نباشیم بلکه تصدیق و تاییدش کنیم، تعریف و تمجید شایسته بکنیم، نه اینکه ببینیم هم جناحی و هم حزبی من هست یا رفیق من هست تایید کنیم و الا یا چیزی نگوییم و یا حتی خدا نکرده تکذیبش کنیم!!