گریه دار است عجب نام اباعبدالله
جان فدای عطش کام اباعبدالله
هرکجا پر بکشم سوی حرم می آیم
چون کبوتر شده ام رام اباعبدالله
هرکسی صاحب اشک است، نظر کرده ی اوست
چشم ما شد ز ازل جام اباعبدالله
خوش به حال شهدایی که رسیدند آخر
با شهادت به سرانجام اباعبدالله
غیر ارباب، به هر بی سر و پا رو نزنیم
ما که جلدیم سر بام اباعبدالله
کعبه ام کرببلا، پیرهن مشکی من
می شود حوله ی احرام اباعبدالله
نیزه داری به نوک نیزه ی خود ساکت کرد
زیر لب ناله ی آرام اباعبدالله
مادرش گوشه ی گودال تماشا می کرد
غرق خون شد به خدا کام اباعبدالله
شاعر: قاسم نعمتی